Βάσκανος η μοίρα

Σήμερα 5 Αυγούστου 2015, στις 11.00 π.μ., θάψαμε και έθαψα τον αγαπημένο μου συν-αδελφό Δημήτρη Αραμπατζή, τον σύζυγο της αγαπημένης μου πρωτότοκης αδελφής Άσπας. 

Του είπα δυό κουβεντούλες από άμβωνος.

Αιωνία του η μνήμη.

Βάσκανος η μοίρα που έβαλε εμένα να απευθύνω τα τελευταία λόγια για τον αγαπημένο μας Δημήτρη, τον συν-αδελφό μου, τον άνδρα της αγαπημένης μου αδελφής Άσπας, που μας έφυγε ξαφνικά.

Ποία τοῦ βίου τρυφή, διαμένει λύπης ἀμέτοχος; ποία δόξα έστηκεν ἐπὶ γῆς ἀμετάθετος; πάντα σκιᾶς ἀσθενέστερα, πάντα ὀνείρων ἀπατηλότερα, μιᾷ ῥοπῇ, καὶ ταῦτα πάντα, Θάνατος διαδέχεται, μας λέει η εξόδιος ακολουθία.

Ο αποθανών δεδικαίωται λέει η παροιμία.

Ο Δημήτρης μας δικαιώθηκε όμως και εν ζωή. Δεν περίμενε να δικαιωθεί μετά θάνατον. Και δικαιώθηκε όχι μόνο στην σύζυγό του και αδερφή μου, όχι μόνο στα παιδιά του, όχι μόνο στα εγγόνια του, όχι μόνο στ’ αδέλφια του και σε όλους τους συγγενείς του, αλλά και σε όλη την κοινωνία.

Μια ζωή ευθεία, μια ζωή χωρίς παρεκκλίσεις, δίδαξε στους μαθητές του γράμματα, γνώση, ήθος, μοίρασε αφιλοκερδώς και απλόχερα παιδεία μορφωτική και κοινωνική, λάξεψε με πατριωτικές και ηθικές αξίες τους τρυφερούς χαρακτήρες των μαθητών του και των παιδιών μας, μετάγγισε ποιότητα σε γενιές και γενιές εφήβων, μεταλαμπάδευσε ιδέες και εποικοδομητικούς τρόπους σκέψης και αμφισβήτησης των ειωθότων σε νέους και νέες του μέλλοντός μας.

Ο Δημήτρης μας, ο Δημήτρης μας ο πράος, ο Δημήτρης μας ο μειλίχιος, ο Δημήτρης μας ο προσηνής, ο Δημήτρης μας ο ήρεμος, ο Δημήτρης μας ο κιμπάρης, ο Δημήτρης μας ο γλυκός, ο Δημήτρης του χαμόγελου.
Ο Δημήτρης μας ο σύζυγος, ο Δημήτρης μας ο αδελφός, ο Δημήτρης μας ο παππούς, ο Δημήτρης μας ο Καλός. Ο Δημήτρης μας, ο ευπατρίδης αγωνιστής της ζωής.

Ο Δημήτρης μας που δεν μπόρεσε να χαρεί τα βαφτίσια του συνονόματου εγγονού του.

Δημήτρης έφυγε, Δημήτρης ήρθε. Η επιτομή της χαρμολύπης. Είμαστε Έλληνες και ξέρουμε από αυτά, ξέρουμε από Ζορμπά, ξέρουμε από Καζαντζάκη, ξέρουμε από Αισχύλο, ξέρουμε από Σοφοκλή, ξέρουμε από Ευριπίδη, ξέρουμε από Αριστοφάνη.

Ο Δημήτρης μας θα μας λείψει, Ο Δημήτρης μας που μας στέρησε απότομα το κέφι του και την εγκαρδιότητά του. Ο Δημήτρης μας που μας στέρησε τα αρχαία του ρητά. Ο Δημήτρης μας, που μας στέρησε την πεννα του. Ο Δημήτρης μας, που μας στέρησε τα βιβλία του και τις σκέψεις του. Ο Δημήτρης μας, που μας στέρησε αυτό το απαλό και γεμάτο νόημα μειδίαμα, το γεμάτο άφες αυτοίς, το γεμάτο καλοσυνάτη ανοχή. Ο Δημήτρης μας, που αφήνει ένα δυσαναπλήρωτο και αναπλήρωτο κενό στη ζωή μας.

Σήμερα συνοδεύουμε στην τελευταία του κατοικία έναν Άνδρα με το Α κεφαλαίο, έναν Άρχοντα με το Α κεφαλαίο, έναν Πατριώτη με το Π κεφαλαίο, έναν Πολίτη με το Π κεφαλαίο.

Τα δάκρυά μας θα συνοδεύουν το αιώνιο χαμόγελό σου Δημήτρη μας.

Κράτησέ το εκεί ψηλά και χάριζέ το μας εσαεί Δημήτρη μου. Το χρειαζόμαστε εμείς που ξεμείναμε εδώ κάτω, σ’ αυτή τη φτωχότερη πλέον γη.

Κι εσύ Θεέ μου, φύλαξέ μας εκεί πάνω αυτόν που δεν θα ξεχάσουμε ποτέ.

Αιωνία σου η μνήμη και ελαφρύ το χώμα που θα σε σκεπάσει, ω αδελφέ μου αγαπημένε.

Καλό ταξίδι και καλή αντάμωση.

Αργά ή γρήγορα θα σου έρθουμε, όλοι οι αγαπημένοι σου.