Λόγος στην κοπή πίτας 2014 του ΙΚΤΙΝΟΥ

Γιώργος Συνεφάκης, Πρόεδρος του ‘ΙΚΤΙΝΟΣ’

Λόγος στην κοπή πίτας 2014 του ΙΚΤΙΝΟΥ - Θεσσαλονίκη, 26 Ιανουαρίου 2014

Αγαπητές και αγαπητοί συναπόφοιτοι, αγαπητές και αγαπητοί γονείς και παιδιά, αξιότιμοι καθηγητές, φίλες και φίλοι του 2^ου Γυμνασίου-Λυκείου Θεσσαλονίκης ‘ΙΚΤΙΝΟΣ’, κυρίες και κύριοι.

Καλωσήρθατε στην εκδήλωση για την 2^η κοπή της πίτας των Αποφοίτων του Σχολείου μας.

Η μοίρα η καλή, μας όρισε εμάς του Δ.Σ. του ΙΚΤΙΝΟΥ και εμένα προσωπικά, να τον διοικούμε, από τον Οκτώβριο του 2012 που τον δημιουργήσαμε, έως τον Οκτώβριο του 2015. Εμείς λοιπόν είμαστε οι τυχεροί που θα επιληφθούμε του εορτασμού των 100 χρόνων από την ίδρυση του Σχολείου μας το 1914, διότι το Σχολείο μας ιδρύθηκε 2 χρόνια μετά την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης, ως η πρώτη σχολική και ουσιαστικά εθνική εκπαιδευτική μονάδα της πόλης μας.

Ξεκινήσαμε τη θητεία μας με στόχο ο ΙΚΤΙΝΟΣ να συμβάλλει ενεργά και με όλες του τις δυνάμεις στη μορφωτική, πολιτιστική και εκπαιδευτική αναβάθμιση του Σχολείου μας, αξιοποιώντας στο έπακρο το δυναμικό των μελών του Συλλόγου. Ξεκινήσαμε τη θητεία μας με στόχο ο ΙΚΤΙΝΟΣ να κινηθεί δυναμικά προς πάσα κατεύθυνση, ώστε το Σχολείο μας να αποτελέσει έναν μεγάλης εμβέλειας πολιτιστικό πυρήνα της πόλης μας, τιμώντας και συνεχίζοντας την παράδοση των 100 χρόνων αδιάλειπτης παρουσίας του στην εκπαίδευση και μόρφωση των παιδιών της Θεσσαλονίκης.

Από αυτό το Σχολείο, από αυτό το αναπόσπαστο στοιχείο της νεότερης ιστορίας της πόλης μας, έχουν αποφοιτήσει διαχρονικά μεγάλες μορφές της Τέχνης, της Επιστήμης, του Πολιτισμού και της εν γένει Κοινωνικής Ζωής και Προσφοράς προς την Πατρίδα μας. Αναφέρω ενδεικτικά, από τους χιλιάδες αποφοίτους μας, τα ονόματα των αείμνηστων Μανώλη Ανδρόνικου, Μ. Καραγάτση, Γιώργου Βαφόπουλου, Τάκη Βαρβιτσιώτη, Απόστολου Βακαλόπουλου, Παναγιώτη Σπύρου και άλλων πρωτοπόρων διαμορφωτών της σύγχρονης Ελλάδας. Από τους εν ζωή και γεμάτους ενέργεια, ενδεικτικά τους Ντίνο Χριστιανόπουλο, Δημήτρη Παντερμαλή, Γιώργο Αναστασιάδη, Κώστα Βουτσά και πολλούς άλλους, ων ουκ έστιν αριθμός. Εκατοντάδες πανεπιστημιακοί δάσκαλοι, πεφωτισμένοι άνθρωποι, επιστήμονες που προσέφεραν και προσφέρουν στην κοινωνία γνώση και πολιτισμό, χιλιάδες καταξιωμένοι πολίτες σε κάθε χώρο και έκφανση της κοινωνικής, οικονομικής, πολιτιστικής και πολιτικής ζωής αυτού του τόπου, σ’ αυτό τον χώρο φοίτησαν, αποφοίτησαν και συνέβαλαν στη διαμόρφωση της σύγχρονης Θεσσαλονίκης, της Ελλάδας και παντού στον κόσμο όλο.

100 χρόνια λοιπόν παρουσίας στην πόλη μας. 100 χρόνια ταυτισμένα με την ιστορία της Θεσσαλονίκης, με αυτό το σταυροδρόμι των πολιτισμών, με αυτή την όσμωση των φυλών, με αυτή την πολυπολιτισμική πόλη. 100 χρόνια συνυφασμένα με τις λύπες και τις χαρές της πόλης μας, με τους καημούς και τα κέφια της, με τους αναστεναγμούς και τα χαμόγελά της. 100 χρόνια με πληγές, με πυρκαγιές, με προσφυγιές, με Μάηδες, με πολέμους, με Κατοχή, με εκτοπισμούς, με Γεντί Κουλέ, με Λαμπράκηδες, με χούντες, με κακουχίες, με σεισμούς. Όμως και 100 χρόνια με όμορφες στιγμές, με ευφορία, με Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο, με Διεθνή Έκθεση, με ανοικοδόμηση, με Κρατικό Θέατρο, με ανάπτυξη, με πολιτισμό, με ανακάλυψη της Βεργίνας, με τα ρεμπέτικα του Τσιτσάνη, με τον φλοίσβο του Θερμαϊκού, με φόντο το βουνό των Θεών, τον Όλυμπο. Και πάντα κάτω από τη σκιά του Λευκού Πύργου να μας δροσίζει.

Μαζί με την πόλη και το Σχολείο με τους μαθητές του. Γενιές που κάναν μάθημα στα υπόγεια της ΧΑΝΘ, γενιές που κάναν μάθημα στην Αγιά Σοφιά, γενιές που κάναν μάθημα στην Οικοκυρική, γενιές που ταλαιπωρήθηκαν, γενιές που πρωτοχάρηκαν το Σχολείο το σημερινό από το 1933 και δάνειζαν τις αίθουσές του και σε μεταγενέστερα σχολεία, γενιές μαθητών που μορφώθηκαν, που διακρίθηκαν, που πρόκοψαν. Όλοι μάθαν γράμματα. Κάποιοι μεγαλούργησαν, οι άλλοι στελέχωσαν την πόλη και την χώρα, φτιάξανε τη ραχοκοκκαλιά της οικονομίας της, της διοίκησής της, της εκπαίδευσής της, της παιδείας της, του πολιτισμού της, της μουσικής και των τεχνών της.

Ο Γιώργος Μουμουζιάς τους μέτρησε όλους τους απόφοιτους, έναν προς έναν. 9.083 άτομα επακριβώς. Μια μικρή πόλη.

Και σήμερα, εμείς όλοι, γιορτάζουμε τα 100 χρόνια του Σχολείου μας και τιμούμε τη μνήμη των τεθνεώτων αποφοιτησάντων και τις μνήμες τις όμορφες των μαθητικών μας χρόνων, ημών των ζωντανών συναποφοίτων. Τιμούμε με παράπονο τα 80 χρόνια μοναξιάς του κτιρίου μας που κανείς αρμόδιος, είτε υπουργός, είτε θεσμικός παράγων εν γένει, δεν αξιώθηκε, δεν καταδέχθηκε ή δεν ενέσκηψε στο να το διατηρήσει, να το αναδείξει και να το ξανακάνει κόσμημα, αυτό το πρότυπο και πρωτοποριακό για την εποχή του κτίριο του Νικολάου Μητσάκη, που δεσπόζει στην καρδιά της Θεσσαλονίκης, αλλά φθίνει μέρα με την ημέρα.

Τιμούμε αυτά τα 100 χρόνια αυτού του Σχολείου, θέλοντας να δείξουμε και να αποδείξουμε στους παλιούς ότι «Άμες δε γ’ εσσόμεθα πολλώ κάρρονες», θέλοντας να γιορτάσουμε αυτά τα γενέθλια με έναν τρόπο που να συνάδει όσο το δυνατόν περισσότερο στην πολυποίκιλη καρποφορία της γνώσης που λάβαμε, αξιοποιώντας τις ειδικότητες και τις δεξιότητες των κατά καιρούς αποφοίτων του Σχολείου μας και μόνον αυτών.

Τιμούμε αυτά τα 100^α γενέθλια του Σχολείου μας, έχοντας προγραμματίσει μία σειρά από μεγάλες εκδηλώσεις καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους (κοντσέρτα, συναυλίες, διαλέξεις, απότιση φόρου τιμής σε διάσημους αποφοίτους, συνέδριο, αθλητικές εκδηλώσεις κλπ.), τις οποίες και βλέπετε αναλυτικά στο φυλλάδιο του προγράμματος, εκδηλώσεις αντάξιες των κατά καιρούς αποφοίτων του.

Τελικά, τιμούμε τις μνήμες μας, που είναι οι μανάδες της σοφίας κατά τον Αισχύλο, οι σωτηρίες των αισθήσεών μας κατά τον Πλάτωνα, οι βίγλες τις αψηλές στα φρένα μας κατά τον Νίκο Καζαντζάκη. Τιμούμε τις μνήμες μας, δηλαδή την ιδιωτική λογοτεχνία του καθενός από εμάς.

Τιμούμε τα χρόνια της μορφωτικής μας δομής, τιμούμε τα χρόνια της άνθισής μας ως ανθρώπων, τιμούμε τα χρόνια της τρυφεράδας μας τελικά. Της εφηβικής και της ανθρώπινης.

Αγαπητές και αγαπητοί συναπόφοιτοι, αγαπητές και αγαπητοί γονείς και παιδιά, αξιότιμοι καθηγητές, φίλες και φίλοι του 2^ου Γυμνασίου-Λυκείου Θεσσαλονίκης ‘ΙΚΤΙΝΟΣ’, κυρίες και κύριοι.

Σας ευχόμαστε ολόψυχα Καλή Χρονιά, με υγεία και ευτυχία, προσωπική και οικογενειακή και σας ευχαριστούμε θερμά που μας τιμήσατε με την παρουσία σας σήμερα εδώ, στην κοπή της πίτας μας.

Χρόνια Πολλά του πολλά του Σχολειού μας και να τα χιλιάσει.

Χρόνια Πολλά από καρδιάς σε όλους μας και πάντα με υγεία.

Σας ευχαριστούμε θερμά