Επικήδειος γιά τον αδελφό-γαμπρό μου Νίκο

 

6 Σεπτεμβρίου 2022

Βάσκανος η μοίρα που έβαλε εμένα, τον Βενιαμήν της οικογένειας, να απευθύνω τα τελευταία λόγια για τον αγαπημένο μας αδελφό, τον Νίκο μας, που μας έφυγε τόσο σιωπηλά και ήρεμα.

«Ποία τοῦ βίου τρυφή, διαμένει λύπης ἀμέτοχος; ποία δόξα ἕστηκεν ἐπὶ γῆς ἀμετάθετος; πάντα σκιᾶς ἀσθενέστερα, πάντα ὀνείρων ἀπατηλότερα, μιᾷ ῥοπῇ, καὶ ταῦτα πάντα, θάνατος διαδέχεται», λέει ο ψαλμός της εξοδίου ακολουθίας.

Ο τεθνεώς δεδικαίωται, λένε οι κληρικοί για τους δικούς του δογματικούς και μεταφυσικούς λόγους. Εμείς, οι κοσμικοί, ο απλός λαός, λέμε για τους δικούς μας ανθρώπους «Θεός σχωρέσ’τον και αιωνία του η μνήμη».

Ο Νίκος μας δικαιώθηκε όμως εν ζωή. Δεν περίμενε να δικαιωθεί μετά θάνατον. Και δικαιώθηκε, όχι μόνο στην Μελίτα μας, όχι μόνον στα λατρεμένα του παιδιά, το Δεσποινάκι μας και τον Χαρούλη μας, τον Κώστα και την Πέννυ μας, τα εγγονάκια του, τον Νίκο και τον Χαράλαμπο, τον Νικολάκη και την Όλγα, όχι μόνον στ’ αδέρφια του και σε μένα και την Αριάδνη, όχι μόνον σε όλους τους συγγενείς του, ξαδέρφια κι ανήψια, στους φίλους του, στους συναδέλφους του, αλλά και σε όλον τον εκπαιδευτικό χώρο και την κοινωνία της πόλης μας.

Νίκος Ξύστρος, φιλόλογος και γλωσσολόγος, εξ Αρναίας Χαλκιδικής ορμώμενος.

Μια ζωή ευθεία, μια ζωή χωρίς τεθλασμένες παρεκκλίσεις. Σκόρπισε απλόχερα την καλοσύνη του σε όλους μας, διέχυσε και εφάρμοσε ως Δάσκαλος  τις γνώσεις του δίκαια και αυστηρά σε ένα μεγάλο πλήθος μαθητών επί 35 χρόνια σε Αρναία, Κομοτηνή και Θεσσαλονίκη, αγκάλιασε αφιλοκερδώς τους πάντες, άφησε το θετικό του αποτύπωμά στην κοινωνία μας, διδάσκοντας γνώση και ήθος.

Ο Νίκος μας, ο Νίκος μας το τέκνο της Αρναίας Χαλκιδικής, ο Νίκος μας η ήρεμη δύναμη, ο Νίκος μας της προσφοράς, ο Νίκος μας ο προσηνής, ο Νίκος μας ο ήπιος, ο Νίκος μας ο λιτός, ο Νίκος μας ο απέριττος, ο Νίκος μας ο ευγενής, ο Νίκος μας των χαμηλών τόνων, ο Νίκος μας ο ευγενής, ο Νίκος μας ο ευθύς, ο Νίκος μας ο νηφάλιος, ο Νίκος μας με πάντα ένα βιβλίο στο χέρι, ο Νίκος μας ο φιλόλογος, ο Νίκος μας που τον ρωτούσες γιά μία λέξη και επί 20’ σου έκανε εισήγηση με τις ερμηνευτικές, τις ετυμολογικές και τις βιβλιογραφικές αναφορές γι’ αυτήν, ο Νίκος μας που ήταν η επιτομή της ρήσης ότι δεν κατοικούμε χώρα, αλλά γλώσσα.

Ο Νίκος μας θα μας λείψει πολύ. Το κενό του δεν αναπληρώνεται με τις αναμνήσεις μας. ο Νίκος μας που έφυγε ήρεμα, ο Νίκος μας που όντως Εκοιμήθη, κατά την ρήση των κληρικών, λαϊκός ο ίδιος και όχι κληρικός.

Η οικογένειά μας ξεκληρίζεται. Πρώτα ο Δημήτρης μας, μετά η Άσπα μας και τώρα ο Νίκος μας.

Χάσαμε άδικα, ένα διαμάντι της στενής και ευρύτερης οικογένειάς μας, καθώς και της κοινωνίας μας. Ένα διαμάντι που τα τελευταία χρόνια παρά τα προβλήματα κινητικότητας που εμφάνισε, πάντοτε διατήρησε την οξύτητα του πνεύματός του. Έχασε την μάχη με τον θάνατο ξιφήρης και δορυάλωτος, αλλά όχι ρίψασπις.

Σήμερα συνοδεύουμε στην τελευταία του κατοικία έναν Αδελφό με το Α κεφαλαίο, έναν Πατέρα με το Π κεφαλαίο, έναν Επιστήμονα με το Ε κεφαλαίο, έναν Πολίτη με το Π κεφαλαίο.

Τα δάκρυά μας θα σε συνοδεύουν στο μεγάλο σου ταξίδι Νίκο μας. Με ανάγκασες εμένα αδελφέ μου, ως τον δήθεν λόγιο, να τολμήσω να εκφωνήσω αυτά τα φτωχά λόγια, για να τα πάρεις μαζί σου στην τελευταία σου κατοικία.

Κι εσύ Θεέ μου, φύλαξέ μας εκεί πάνω αυτόν που δεν θα ξεχάσουμε ποτέ.

Διότι οι άνθρωποι είναι η μνήμη τους.

Η Μνήμη, η μητέρα της σοφίας κατά Αισχύλο, η σωτηρία των αισθήσεων κατά Πλάτωνα, η βίγλα η αψηλή στα φρένα μας κατά Καζαντζάκη. Στην μνήμη μου, την ιδιωτική λογοτεχνία μου, όπως και του καθενός μας, η παρουσία σου και το στίγμα σου στην ιστορία μας, θα είναι ανεξίτηλα αποτυπωμένη, ως λογοτεχνία της ζωής μου και της ζωής μας.

Αιωνία σου η μνήμη αγαπημένε μου αδελφέ Νίκο. Ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα σε σκεπάσει. Χαιρέτα μου εκεί πάνω όλους τους δικούς μας που θα συναντήσεις. Καλό ταξίδι και καλή αντάμωση. Αργά ή γρήγορα, θα σου έρθουμε όλοι μας εκεί ψηλά, να ξαναστήσουμε την οικογένειά μας, να ξαναζήσουμε τις χαρές και τις λύπες μας, τα καβγαδάκια και τα γέλια μας, που μας έδεσαν για πάντα, στην ζωή και στον θάνατο.

Έχε γειά αγαπημένε μου αδελφέ. Αιωνία σου η μνήμη.

Ο αδελφός σου ο Γιώργος.